19 Aralık 2010 Pazar











Bu hafta sonu Karaburun-Mordoğan'a gittik. Önce annem ve babam Mordoğan'da birer çay, kahve içtiler, bende çorbamı içtim. Tavuğumu da kuçu kuçular ve kedilerle paylaştım. Onlarla oynamak çok heyecanlı. Gördüğümde kendimi kaybediyorum. Aslında konuşamıyorum ama köpeklerin ha ha dediğini biliyorum. İlk defa balıkçı teknesi gördüm. Motor sesi beni önce korkuttu ama annem ve babam gülmeye başlayınca bende korkulacak birşey olmadığını düşenmeye başladım. İlginç bir sesi var taklit etmeye çalıştım ama galiba olmadı.
Sonra Karaburun'a balık yemeye gittik. Çok şanslıydım. Müşterilerden birine ait Pırtık adında sevimli bir köpeği , yesin diye attığım kalamarlar kafasına gözüne de denk gelse bizim masamızdan hiç ayrılmadı. Biberonumla su vermeyi de teklif ettim ama nedense annem bundan pek hoşlanmadı.
Çok güzel bir gündü. Hepimiz çok eğlendik.

28 Kasım 2010 Pazar

BIRAKIN TIRMANICAM!!!

Bugün tırmanabildiğimi keşfettim. Kanepeye çıkmanın yolunu buldum ama inişini bulamadım. Bende kısa yoldan atlayarak inmeye çalışıyorum, nedense her seferinde biri beni durduruyor. Aslında ben havada da yürüyebilirim. Hatta uçabilirim.

27 Ekim 2010 Çarşamba

büyük anneanne hasta olmuş!

Babaannem yaklaşık 2 haftadır büyük anneanneye bakmak için Bandırmada. Büyük anneanne hasta olmuş, kalbi sıkışmış diye yoğun bakıma almışlar. Hepimizi çok korkuttu. Ama şimdi eve çıkmış ve daha iyiymiş. Sevindik!
Hafta sonu babam ve İsmet Dedem anneanneyi ziyarete gittiler. Hava çok soğuk olmasaydı annem ve bende giderdik.
Babaannem uzunca bir süre Bandırmada kalıcak gibi görünüyor.
Ama ben onu çok özledim. Bunu da huzursuzluk çıkararak anlatmaya çalışıyorum.Kimse beni anlamıyor.

15 Ekim 2010 Cuma

Başardık, Başardık, Başardık Heyyyy!!!

Bugün Mehmet Yalaz amcama gittik. Artık Devit-3 içmeyi bırakıyorum ve  8,50 kg -75 cm oldum. Ben hasta olduğumda yapılan bir test vardı. Hiç sevmemiştim. Eğer idrar yolu enfeksiyonum devam etseydi bu testi tekrar yaptırmak zorunda kalacaktık. Annem ve babam çok üzülüyorlardı, ben de korkuyordum. Ama artık iyileşmişim. Yalaz amca test yapmamıza gerek kalmadı dediğinde annem ve babam çok mutlu oldular. Eve dönerken arabada Başardık, Başardık, Başardık Heyy ! Diye hep beraber bağırdık, ben de Dora gibi başımı salladım sonrada çok güldük.
Yaşasın başardık!!

8 Ekim 2010 Cuma

Anneannem ve Aydın Dedem burada!

Babaannemin bacakları çok ağrıyormuş. Doktora gidip sonra da fizik tedavi olucak, iyileşince yine benimle oynayacakmış. Babaannem iyileşene kadar bana anneannemle dedem bakacaklar.