Bu hafta sonu dışarı çıkmaya hazırlanıyorduk ki ben huzursuzluk yapmaya başladım. Annem yemeğimi yedirmek için çok uğraşmak durumunda kaldı çünkü ben yemek istemiyorum. hiç bişey canım istemiyor üstelikte midem bulanıyor. Zar zor bişeyler yedikten sonra kuru üzüm yemek istedim annem büyük bir sevinçle bana 3-4 tane verdi. ben daha ikinciyi yerken boğazıma takıldı ve yediğim herşeyi kustum. İştahsızlığımın ve huysuzluğum üstüne kusma da eklenince evde bir endişe hali başladı. tüm geziler iptal oldu. İdrar yolu enfeksiyonu şüphesi ise hat safhaya ulaştı. Derhal test yapılmalıydı. Annem o garip poşetlerden hemen bi tane yapıştırdı ama ben onları hiç sevmiyorum, mızırdandım. Annemde bi tane Safinaz bebeğime yapıştırdı. Sonra hadi bakalım kim önce çiş yapıcak deyince men men diye gösterdim. Safinazdan çok su içmeli ve hemen çiş yapmalıydım. Hemende yaptım anneme de gösterdim, çok şaşırdı. Sanırım biraz zorluk çıkarmamı bekliyordu. Ama hiç olurmu ben kazanmalıydım çünkü ben dönemimdeyim.
Ben böyle huzursuz ve mutsuz olduğumdan babam beni mutlu etmek istemiş olmalı ki pazardan elinde bir kese kağıdı ile dödü. Kese kağıdı cik cik cik diyordu. anlayamadım. içine bir baktım ki kıpı kıpır bir oyuncak.
Kutuya koyduk sonra hep beraber sevdik, besledik. Yemleri kafasından aşağı boşalttım.Sonra kutunun içindeki yeşil sıvıya parmağımı sokunca civcivin annesini özlediği için artık gitmesi gerektiğini söylediler. Olmaz ben daha oynıcaktım onunla. Ama annem "civcivinde annesi var, sonra bizi ziyarete yine gelir. Artık gitmesi gerek. Sen nasıl ben olmadığımda beni özlüyorsan civciv de annesini özler" deyince ikna oldum. Bilmiyorum belki de babam bana mama getirecek diye de vazgeçmiş olabilirim :)
Test sonuçları belli oldu. Enfeksiyon yokmuş. Zaten 1-2 gün sonra da asıl sebep olan alt azılarım çıktı şükür.
